Next journey
Blijf op de hoogte en volg Petra
17 Februari 2014 | Frans Guiana, Kourou
Hee lieve mensen, mijn volgende reis is alweer begonnen. Ik zit inmiddels twee weken in Suriname om mijn familie weer te zien na 3 jaar, om mijn mams te helpen met het uitdelen van de stripboekjes die zijn vertaald in het karaïbs (mijn moeders taal) en om de winter te ontvluchten natuurlijk.
Mijn vorige reis in Costa Rica heeft een plekje gekregen in mijn hart die ik nooit zal vergeten. Het heeft mijn leven veranderd en daar ben ik heel dankbaar voor dat het is gebeurd. Ik heb zoveel meer gekregen en geleerd dan ik ooit had verwacht. Ik kwam terug als een nieuw persoon die sterker, volwassener en blijer en veel meer is geworden haha.
Ik had in Costa Rica al besloten dat ik nog een tussenjaar zou nemen, om verder te reizen en om mijn skills verder te ontwikkelen. Ik kreeg het toen al op mijn hart om te gaan sparen voor een reis naar Suriname.
Nu zit ik hier, samen met een vriendin van mij (Marlyn). Ik ben een week eerder dan mijn moeder hier naartoe gevlogen, zodat Marlyn iets langer kon blijven aangezien zij zich moet voorbereiden op een reis naar Peru die al snel volgt na haar trip hier in Suriname.
Ik kwam laat in de avond aan op 2 februari. Wat was ik blij toen we geland waren in het land waar ik me toch altijd thuis voel. In onze eerste week verbleven wij bij oom Roberto en tante Mia. Ooooo wat was ik blij om dit kleine beetje van de familie weer te zien. En oooo ik was ook zo blij om mijn oma weer te zien. We hebben het rustig aan gedaan deze eerste week. Beetje geacclimatiseerd. Vanaf donderdag 6 februari verbleven we één nachtje bij mijn nicht Edith in de hoofdstad Paramaribo. Daar heb ik even het huis opgezocht waar ik zeven jaar lang heb gewoond, voordat ik naar Nederland kwam. Elke keer weer brengt het herinneringen bij mij naar boven.
Zaterdag zijn we in Nieuw-Amsterdam geweest met de familie. We hebben daar lekker gewandeld, lekker roti gegeten en lekker genoten van elkaar. Na deze ochtend/middag was het tijd om mama op te halen van Zanderij. Het voelde alsof ik mama al zo lang niet had gezien. Ik werd er zelfs een beetje emotioneel van toen ze eindelijk aan kwam lopen van achter de deuren.
Maar goed. De twee dagen erna hebben we samen familie bezocht.
Dinsdag 11 februari zijn we begonnen met het uitdelen van de stripboekjes in Cabendadorp, Pierre Kondre en Bernharddorp. Mama had nog net op tijd een chauffeur/auto kunnen regelen om ons te brengen naar de dorpen. Het was een lange reis waarvoor we vroeg op moesten staan. Het verliep allemaal goed. We waren al aardig snel klaar.
De volgende dag al zouden we vertrekken naar Galibi. Ook dat was een lange reis. Oma ging ook mee. Oooo wat is Galibi toch mooi en rustgevend. Donderdag begonnen we meteen met het uitdelen van meer stripboekjes. In de late middag liepen we met tante Judith mee om vissenblazen op te halen bij de bewoners. Hier verdienen de bewoners wat geld mee en tante Judith kan het verkopen aan mensen in China, want daar gebruiken ze vissenblazen voor bepaalde medicijnen. Als ik dit allemaal goed heb begrepen. Ondertussen deelde ik wat stripboekjes uit. Veel mensen keken er met bewondering naar. Vrijdagochtend bezochten we de school op Galibi. Ook daar hebben we stripboekjes achter gelaten, voor kinderen, zodat ze het zelf kunnen lezen en kunnen meenemen naar hun ouders. Diezelfde avond kwam het spontane idee op om voor een paar dagen naar Kourou in Frans Guyana te gaan. Een oom van mij vertrekt namelijk altijd middennacht naar Saint Laurent voor de markt die er elke woensdag en zaterdag is. Zo konden wij mee varen naar Saint Laurent om vervolgens een bus te pakken die naar Kourou rijdt. We zaten het allemaal tot aardig laat in de avond te bespreken of we wel of niet zouden gaan. Marlyn en ik zagen dit als een buitenkansje. We besloten te gaan en het werd meteen allemaal geregeld voor ons. Nu zit ik hier met Marlyn bij familie in Kourou en ik kan jullie zeggen: Kourou is heel mooi. Maar opeens duur geworden voor ons omdat ze hier ook in euro's betalen haha... We blijven hier nog 2 dagen en gaan dan terug naar Galibi.
Het voelt zeer goed om weer 'thuis' te komen en al mijn familie weer te zien. Jaaa het warme weer is ook lekker. Ik zie uit naar wat er nog meer gaat gebeuren. Als je geniet gaat de tijd zo snel. Dus dan maar even niet genieten zodat de tijd langzaam gaat haha.
Mijn vorige reis in Costa Rica heeft een plekje gekregen in mijn hart die ik nooit zal vergeten. Het heeft mijn leven veranderd en daar ben ik heel dankbaar voor dat het is gebeurd. Ik heb zoveel meer gekregen en geleerd dan ik ooit had verwacht. Ik kwam terug als een nieuw persoon die sterker, volwassener en blijer en veel meer is geworden haha.
Ik had in Costa Rica al besloten dat ik nog een tussenjaar zou nemen, om verder te reizen en om mijn skills verder te ontwikkelen. Ik kreeg het toen al op mijn hart om te gaan sparen voor een reis naar Suriname.
Nu zit ik hier, samen met een vriendin van mij (Marlyn). Ik ben een week eerder dan mijn moeder hier naartoe gevlogen, zodat Marlyn iets langer kon blijven aangezien zij zich moet voorbereiden op een reis naar Peru die al snel volgt na haar trip hier in Suriname.
Ik kwam laat in de avond aan op 2 februari. Wat was ik blij toen we geland waren in het land waar ik me toch altijd thuis voel. In onze eerste week verbleven wij bij oom Roberto en tante Mia. Ooooo wat was ik blij om dit kleine beetje van de familie weer te zien. En oooo ik was ook zo blij om mijn oma weer te zien. We hebben het rustig aan gedaan deze eerste week. Beetje geacclimatiseerd. Vanaf donderdag 6 februari verbleven we één nachtje bij mijn nicht Edith in de hoofdstad Paramaribo. Daar heb ik even het huis opgezocht waar ik zeven jaar lang heb gewoond, voordat ik naar Nederland kwam. Elke keer weer brengt het herinneringen bij mij naar boven.
Zaterdag zijn we in Nieuw-Amsterdam geweest met de familie. We hebben daar lekker gewandeld, lekker roti gegeten en lekker genoten van elkaar. Na deze ochtend/middag was het tijd om mama op te halen van Zanderij. Het voelde alsof ik mama al zo lang niet had gezien. Ik werd er zelfs een beetje emotioneel van toen ze eindelijk aan kwam lopen van achter de deuren.
Maar goed. De twee dagen erna hebben we samen familie bezocht.
Dinsdag 11 februari zijn we begonnen met het uitdelen van de stripboekjes in Cabendadorp, Pierre Kondre en Bernharddorp. Mama had nog net op tijd een chauffeur/auto kunnen regelen om ons te brengen naar de dorpen. Het was een lange reis waarvoor we vroeg op moesten staan. Het verliep allemaal goed. We waren al aardig snel klaar.
De volgende dag al zouden we vertrekken naar Galibi. Ook dat was een lange reis. Oma ging ook mee. Oooo wat is Galibi toch mooi en rustgevend. Donderdag begonnen we meteen met het uitdelen van meer stripboekjes. In de late middag liepen we met tante Judith mee om vissenblazen op te halen bij de bewoners. Hier verdienen de bewoners wat geld mee en tante Judith kan het verkopen aan mensen in China, want daar gebruiken ze vissenblazen voor bepaalde medicijnen. Als ik dit allemaal goed heb begrepen. Ondertussen deelde ik wat stripboekjes uit. Veel mensen keken er met bewondering naar. Vrijdagochtend bezochten we de school op Galibi. Ook daar hebben we stripboekjes achter gelaten, voor kinderen, zodat ze het zelf kunnen lezen en kunnen meenemen naar hun ouders. Diezelfde avond kwam het spontane idee op om voor een paar dagen naar Kourou in Frans Guyana te gaan. Een oom van mij vertrekt namelijk altijd middennacht naar Saint Laurent voor de markt die er elke woensdag en zaterdag is. Zo konden wij mee varen naar Saint Laurent om vervolgens een bus te pakken die naar Kourou rijdt. We zaten het allemaal tot aardig laat in de avond te bespreken of we wel of niet zouden gaan. Marlyn en ik zagen dit als een buitenkansje. We besloten te gaan en het werd meteen allemaal geregeld voor ons. Nu zit ik hier met Marlyn bij familie in Kourou en ik kan jullie zeggen: Kourou is heel mooi. Maar opeens duur geworden voor ons omdat ze hier ook in euro's betalen haha... We blijven hier nog 2 dagen en gaan dan terug naar Galibi.
Het voelt zeer goed om weer 'thuis' te komen en al mijn familie weer te zien. Jaaa het warme weer is ook lekker. Ik zie uit naar wat er nog meer gaat gebeuren. Als je geniet gaat de tijd zo snel. Dus dan maar even niet genieten zodat de tijd langzaam gaat haha.
-
20 Februari 2014 - 10:54
Tineke Bosch:
Leuk om jouw verslag te lezen en foto's te zien! Probeer vooral foto's te maken van mensen die met het boekje bezig zijn. Dat wordt het duidelijk dat het niet om de Donald Duck gaat. Veel succes, ik bid voor jullie!
-
20 Februari 2014 - 14:56
Tewel:
Have fun!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley