The end of lecture phase

Zo zo. Het is afgelopen met de 12-weken lecture phase. Elke week hebben we les gehad van iemand en elke keer was het iemand anders. Ik heb veel geleerd in de afgelopen 3 maanden en ik heb veel meegemaakt de afgelopen 3 maanden. Maar dat is nog lang niet alles. Het 'spectaculaire' moet nog komen: NIKO en outreach.

In de week van Salla hebben we op donderdag geoefend met evangeliseren en dat is lastiger dan je denkt. We werden in een soort realiteit geplaatst. De leiding kreeg de opdracht te doen alsof ze bijvoorbeeld atheistische drugsverslaafden waren en dan mochten wij ze het evangelie vertellen. Ook was er een situatie waarbij je in een neerstortende vliegtuig zat en dat je tegen de persoon naast je moest evangeliseren. Dat was wel een unieke, maar het kan natuurlijk echt gebeuren. Die middag was leuk en leerzaam.

De volgende dag, vrijdag, was het weer de grote schoonmaakdag. Ik moest alweer in de keuken alles schoonmaken en de lunch voorbereiden, samen met anderen. Voor lunch kregen we weer hamburgers! Na de lunch vertrokken we meteen naar Monteverde voor de fotografielessen. In Monteverde is er een groot regenwoud, waar je hele mooie foto's kan maken. Er waren daar een heleboel toeristen, terwijl het zo'n klein plaatsje is. We bleven de rest van het weekend in Monteverde. Daar aangekomen kregen we een heerlijk 3-gangen-menu. De eigenaar was heel vriendelijk en heel gastvrij.
Zaterdagochtend zijn we naar het regenwoud gegaan. Onze gids was een nakomeling van één van de eerste mensen die zich daar settelden. Dat was wel gaaf. Daarna zijn we gaan bungee jumpen!! Het is de 4e hoogste bungee in de wereld. Ik heb natuurlijk gesprongen zonder na te denken.. De rest van de dag zijn we blijven hangen in een coffeeshop om ons boek te lezen en om het internet te gebruiken.
Zondagochtend vertrokken we weer naar de base. Onderweg stopten we om te gaan lunchen aan de pacifische kust. De golven waren heel hoog en het was heerlijk weer. Helaas heb ik daar mijn ene slipper verloren in Pacifische oceaan. Het waren mijn favoriete slippers, die ik 2 jaar geleden in Suriname had gekocht. Deze slippers hebben veel verschillende plekken gezien. De andere slipper heb ik natuurlijk bewaard als aandenken haha. Nu heb ik nieuwe slippers gekocht en die hebben me blaren gegeven. Ach ja.

Aangekomen op de base kreeg ik niet zo goed nieuws. Mijn oma was met spoed naar het ziekenhuis gebracht. Ik dacht dat mijn oma er wel overheen zou komen, maar het bleek erger te zijn, hoorde ik 2 dagen later. Ook hoorde ik dat mijn moeder voor 2 weken naar Suriname zou gaan, op zondag al (vandaag). Het was dus allemaal 'opeens.' Dat maakte me verschrikkelijk in de war en nog meer stressig vlak voor NIKO en outreach, wat ik niet wou/kon hebben. Nu heb ik langzamerhand meer hoop gekregen (en ik blijf hopen en bidden) dat alles goed zal komen. Ik weet namelijk dat Jezus ook ziekte heeft overwonnen. Ik hoop in ieder geval dat mijn moeder een fijne tijd daar zal hebben.
Grappig, ik ben benieuwd hoe 'de mannen' het zullen overleven zonder 'de vrouwen,' die aan de andere kant van de Grote oceaan zitten.

Afgelopen vrijdag was ik naar het huis van Jaymie geweest samen met een paar anderen, om deze 12 weken door te nemen: wat onze leukste week was, wat we niet hadden verwacht etc. Het was een gezellige middag. Hierna heb ik het avondeten klaargemaakt met Marcella alleen, voor de hele base. Dat was wel een leuke ervaring.

Gisteren zijn we begonnen met inpakken en opbergen voor NIKO en outreach. Een lekker muziekje op de achtergrond en we konden beginnen met het grote opruimen. We hebben een lijst gekregen waarop staat wat je moet inpakken voor het 4-dagen survivallen (NIKO), en alleen dat mag je meenemen. Helemaal niet iets extra's, niet iets anders dan wat op de lijst staat. Ik weet niet wat er gebeurd als je wel wat meeneemt wat niet op de lijst staat, want mensen die NIKO hebben meegemaakt mogen er niet over praten. Wat ze wel zeggen is: 'neem alleen mee wat op de lijst staat.' Apart he?! En wat bijvoorbeeld niet op de lijst staat is tandpasta. Dus ik ben heel benieuwd wat ik daar allemaal ga meemaken in de jungle! Al onze andere spullen moeten we opbergen in onze koffers/tassen, en die worden ergens bewaard in het gebouw. Onze kamer waar we 12 weken in hebben geslapen moeten we helemaal schoonmaken, want dat wordt omgetoverd tot een klaslokaal. In april beginnen namelijk 2 DTS (School of Worship DTS en Extreme DTS) hier in Costa Rica. Er komen dus allemaal nieuwe studenten hier. Ondertussen is er ook een team uit Denver hier gekomen, stuk of 18 man. Vandaag is er een team uit Kona, Hawaii gearriveerd. Twee andere teams uit the States komen volgende week. Als we terugkomen van NIKO zal het dus extra druk zijn hier in de base. De familienacht op aankomende zaterdag zal dus heel gezellig worden en ik zal weer veel nieuwe mensen ontmoeten. Na dat weekend vertrekken we naar de westkust van Costa Rica en verder, en komen we pas 29 mei terug op de base.

Vandaag heb ik alles afgerond, eigenlijk net pas. Nu moet ik na het schrijven van deze blog meteen naar bed, want ik moet morgen wel fit zijn voor NIKO natuurlijk! Voor lunch hebben we heerlijk Mexicaans eten gehad (sopes en tacos). Een jongen van onze groep ging ze verkopen om geld te verdienen voor outreach. Daarna heb ik een dutch date met Maaike gehad. We hebben pickwick thee gedronken (met dank aan Wieke) met stroopwafels en hagelslag erbij. Ik heb tijdens dit gesprek even weer mijn Nederlands naar boven gehaald. Ik was de taal namelijk bijna vergeten..